Zeytin ağacının diliAsırlıkdım ben Fakir topraklarda. Gönlüm hanedan.. Saadetim manzaram.. Kaydırılırken Kayıklar denize Çakılların sesinden İrkilirdi yanımdaki fidan ... Acılarımdan kurtarırdı Köylüm... Emekle tatlıya çalardı.. Damağındaki tadım.. Tatlı olmaya hevesle... Beklerdim yolunu nefesle Bir gün dallarımızı kestiler.. Can evimizden vurdular Diyorlar ki; Dermanı yokmuş Köylümün... Kollarını kesmişler Acı acı derinden..... Türküler çığırıyormuş kederinden... Köylümü... Acısından kurtarın Tatlı şerbet dağıtın... |