Tuvalin üzerinde serili kalan
Her detay bir hayal gibiydi
Her hayal Rüya ile bezeli...
renkler bir sevda teması
Ve Her fırça dokunuşlarında bir anı saklı ..

Hayal ile gerçeğin birbirine nasıl gectiğini belirten bir resmimde..
bir kelebeği ölümsüzleştirmiş
aidiyet duygusuyla kondurmuştum.
Bir çiçegin göğsüne

Tren konseptinde
Umudun metaforunu imlerken.tuvale
digerleri savaş karasıyla is rengini buluşturmuş

Kırmızilarla patlatılmış
Buhranlı trenler calisiyorlardı



Ben
Monet’nin
saint lazare garıni çalışır gibi
Çalışıyordum
Neşe canlılık katarak

Trenin o.efsane motor sesini duyar gibi oluyordum
Bulut tavanından ilkbuhar ışığını mutlu süzdürürken ..
van gogh’un
Ayçiceklerine söz vermiştim


...

Ve eylül..simdi

kentin gürültüsi dolup taşarken
Atölye yolunda
..
Yasemin tuvalini unutacak mi yine

Yasemin yok artık..!!



Ya Aynur
Gönül güli belkıs.
Onlara da yok artik




Döner miyim heyecanimi kaybettiren
Koşturmalardan sonra

Tuvali firçayi boyalari önümüze getirseler.
Her sey
Hazır olsa
Himm


...

E.Özkök’ün kök söktüren radyo muhabbetine bozuluyordum
Hiç bir sey eskisi.gibi.olmayacak diyordu pandemi sonrasi

Güzel şeyler söylee be adam diyordum
Evet..
Derin düşünmüyorsun öyle
Düşününce sen de ekliyorsun
Bir pandemi yaşandı kii
Yakti geçti..mevsim mevsim
Bir dalga  vurdu gecti
Tıka basa yaktı geçti.
Farkli bir boyut kazandi dünya
Bu hissediliyor..



Gelirdim dedi belkıs resme

Bazıları
sevdikleri için geliyor
.

insan uzak kalınca
Hersey başkalaşıyor..yabancılaşıyor..
..