İstanbul'un kanatlarındaTaksim’in ışıkları gibi parlıyor Kadıköy gecenin kollarında Yağmuru kahve kokulu Rüzgarı bebek .. Sokaklari Cihangir ... Yağmurun yağdırmışlığına gücenir gibi Farlarından süzülürken damlaları arabaların.. Köşe başından dikkatli dönüşleri dünyanın.. Ve hayatta kalmak için verilen sonsuz savaşları Acelesizce koşuşları insanların... Şiir kanatlarıyla ucuşları Kuşların ... farklı tutumları herkesin Farklı ihtimalleri her kesimin Hayat Öyle uzun uzadıya bir koşu ki çizgisi varış .. gece olunca çalışanı devrede Baska bir yarış Ağır ve hızlı hep bir ritme sahipliği ile Gecip gider saatler Gece olur . . Gün ışığının en sabih saati Tura hazır olur şehir.. İrmağı çatallanıp dağılan delta misalidir insanlar.. Kimileri düşünceli Kosturur endişeli Kimilerinin yerli yerinde dururken varlıklarıyla Kımileri özlemle zihinlerinde vardıklarıyla.... |
hikayenin sonu benim, senin düşlerine uzak duracaksa şair elbet eyvallah
ama,
dediğnce sanki gücendim biraz
yazmak için yazılmışlığı çaresizliğinde şiir demişliğinizde...
eyvallah.