Yağmur seyrinde
Denizin sakin dalgası gibi
yanaşıp oturdum kıyısina penceremin. Yağmur bir yargıç, bir kış yasası gibi düşüyordu, nice dalgalanan hayallere savrulup kaybolan yönlerine.. usanmadan yağıyordu .. yaz boyu pembe açmış Çiçeklerin yerlerine terkedilmiş sokaklara, Karanlık yollara boşluklara, kayıp zamanlara .. Şifalı yağmur bi dursun . Dinsin rüzgarlı atışları.. gülümseyip göğün yüzüne doğru çiçek açacağım toprağımda Yağışına.. Varlıgın ile Can buldu toprak Bahar oldu şehrim. Diyecegim.. .. |
diyeceğinize yol olsun diye usta...
viran sokakların köpeklerine oşttt diyerek geldim şiire ve affola elbet
ve imla denileni yürekle değerde saymadan elbet,
ve diyeceğinizi demiş
ve din, ahlak, yoksun aşklı şiir ve yazı yazanları da uzaklaştırırken kendininizden,
ben şimdi altın kaçakçılığı desem ülkem denilenin gerçekliğinde:)))
safları eledik,
menzil dediğimde sövenleri de, çünkü hala ip ellerinde,
sizi değere yazarım yağmur ve insanım dediğimde elbet.
eyvallah.