YAZ AYAZI
İç sızın dinmeden sabahlamaz kafa,
Gecenin siyahı korkmalı ellerimde biriken hasretten , Birazdan murekkep karası sunağına yığılacak harflerden.. Dilime pelesenk meşum küfürlerle inançsız yanıp sönen sokak lambaları altında Sırra kalem bastığın hatıraları tekmeledim Sokağın haylaz kaldırımlarında Her evden çıkışımın birbirine benzeyen manzarası Resmedemediğimden , bu çalakalem yazmalar , Ve Üşüdüğümden ellerimin , yaz! ayazları.. Ardında Kal’dım Düşünde firar Son bölümü okunmadan çekilmiş filmimizin tekrarlarını oynadım Akşam çaylarında Kederleri figüran edip Farklı sufle’lerde İnançsız yanıp sönen yıldızlar altında çekildik (kenara) Her sigaraya uzanışımın birbirine benzeyen manzarası Kaydedemediğimden , çalakalem kağıda çekişler! Ve Ömrümün hasılatından Yüreğimin bu iç çekişleri Ardında kal’dım, uykunda firar Yine de sana uğrardım satırbaşlarından mürekkep karası sunağına Kulak verirdim iç sızımın yara solosu na kafam senle sabahlar, senle açılırdı yaralar Şiar |