RAHMET OLSUN DİYEMİYORUM
Anlattıkça kış vuruyor yüreğime
yazdıkça da üşüyor satırlarım bugün yediveren güllerim de açmadı belki de küskün renklere Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım şimdi cephe aldılar beni gelen vuruyor,giden vuruyor sırtıma mavi mavi ölüyorum gün ortasında Şehrin tam göbeğinde ezanlar okunuyor ürperiyor bedenim,tüylerim diken diken oluyor bir kere daha öfke duyuyorum sana " rahmet olsun" bile diyemiyorum Canım acıyor,geçmişime,gelmişime feryatlarım bekliyor ezanların dinmesini sığmaz artık gönlüm,köşke saraya korkunç yıllarım maya çaldı karaya Kırılan bir kalbim,dinmeyen bir kinim kıymet bilmeyip te ezip geçenin karanlığa mahkum edilen günlerimin şimdi sana onların selamı var..... Gülşen ERİŞ 04.12.2015 |
İçten Kutlu ve mutlu dileklerimle…
Çok Beğendim…
……………………………. Saygı ve Selamlar…