Kış masalı
Bir mülteci gibi sığınmıştım gönlüne,
Huzur içinde,sımsıcak gözlerinde, Uyuyacaktım,uzun kış gecelerinde, İnanır mısın ? olmamıştım hiç böyle, Ömrümde bir kere bile. Türkülerin bağlamaya yakıştığı gibi, Yakıştırıyorlardı ikimizi,bizi, Bağlıyorlardı kaderimizi. Kış masalı misali geçiyordu günler, Tek hecelik aşk özetliyordu, Ömrü kısa gündüzler, Ve de uzun renkli geceler. Gülüşlerin aydınlatırdı karanlığımı, Senin nefesin belirlerdi, Odamın sıcaklığını. Her dokunduğunda buz gibi ellerime, Tarifsiz bir mutluluk ve de huzur, Perde gibi inerdi,gözlerime. Yine kış geliyor,son bahar veda haccında, Son üç mevsimde,sensiz geçti be Leyla, Aşkı öyle güzel öğrettin ki,tutulduk işte, Ama,bana sensizliği öğretmeseydin keşke. Vagif Seyyah Hüseynov |
Kalemin susmasın
_______________________Saygılar