İNSAFkarşımda duruyor bakışları hülyasını kaybedeli gururla bezenmiş nefretin tadı dudaklarına yapışık kızgın gözleri gözlerimi dağlıyor rüzgar olup içinden geçiyorum içi içimi yakıyor şimşek olup çakıyorum geçmişe kara bir bulut ağlıyor üzerime çamur derya ruhum. suçlu suçsuz bir birine karışmış özlemin topuk sesleri hemen kapının dışında eli havada kalmış çalsa bir dert salmasa dert bomboş kelimeler yumağı dertop edilip kapı önüne bırakılmış örümcek ağı her yer uğranmayalı ne çok zamanı eskitmiş yürek adamın bitti diyen dili yeni kelimeler doğurma sancısında erken doğum korkusu sarmış dimağını. halbuki yeni doğmuş bir bebeğin şirinliği var üstümde sebepsiz gülücükler dudaklarımı zorlar melekler güldürüyor sanırsın bakışlarımda ki buğuya ismi kazılı yağmurlar yağdıkça içimdeki ateş izlerini neme buluyor güneşin doğup silmesini bekliyorum senden önceki ben olma ihtimaline sarıldım parmak izlerimi geri alırım saçmalığına sığınmak nasıl bir şey bilemezsin adam kalbimin bana verdiği yetkiye dayanarak yeter bu bekleyiş diyorum ya suçunu itiraf et az bir cezayla kurtul ya ömür billah yat hapishanemde desem de bakıp bakıp duruyor benimkisi de umut işte hayırsızın insafını sorguluyorum. Ayvazım DENİZ |
Beğeniyle zevkle okudum
Yüreğinin sesi daim olsun