Bende kalan sen
İnce ince eliyorum seni kendimden.
Başı boş hatıralar ile düğümledim seni zihnimde. Ağır gönül mahkememden sonra beraat ettin. Kırıbaçlandığım zamanlar içinde çaresizce bekledim. Bir nebze merhamet affettir acizliğini. Sığındığın köşelerde yarım kalmış sözlerin var. Hasret çektiğim yollarda tükendi. Kızıllara dönüşmüş bir gökyüzünde sana teslim oldum. İnançla beklediğim saf bir dürüstüktü. Yanlış olan yoksunluk içinde parçalandım. Dirayetim gizemli bir yolculuk. uzun bir yoldayım sanatla düşünceler ile güzelleşiyorum. Hayallerimdeki rolünle akışımı bozdun. İnşa ettiğim ütopyamda korku ile bir tehditsin. Hayatımın altındaki imzamı sağa sola bulaştırdın. artık benim eserim değil bozulmuş bir ahenk var. |
Sanki
Nazlım sevda yokuşundaydı,
Nefesim yetmedi varamadım yanına.
Bütün sevenler illaki rast gelir,
Sevda yokuşuna,
Bunu asla unutma.
O yokuşu çıkarken,
Tam az kaldı, kavuştum derken,
Bir taşa,
Ayağın takılır düşersin,
Tutanın olmaz ellerinden,
Yar dediğin anlamaz halden.
Nazlı yar çeker gider,
Sen yokuşa takılır,
Öksüz kalırsın.
Kul düşünce