samimi olanlar parmak kaldırsın
önce sessizlik sonra içe bakış
niye kime neye göre
menfaate paraya makama serfuru
kadına çocuğa kendine bila kaydu şart tapış
tıpış tıpış giderken ateşe
anlayın artık
buradan canlı çıkış yok
saçlar ağırmaz değirmende
baş öğütülür ötelere

dünyanın ağına düşürdükten sonra
var mı yutamayacağı lokma
elini versen kolun gitti bilesin
hala mı anlamadın kendi azdırdığın canavar
başkası değil seni parçalayan

illa daha mı girift ifade etmeli hakikati
bittiğini anladığında çok geç olacak
kendini anla ve gel artık kendine
bırak başkalarında takıldığın yeter
keşfet alemin özü olan seni
oku anla yaşa yaşat
varsa bildiğim budur tek hakikat

kimse canını bile kurtaramayacakken
biriktirmek kime ve neden
bu kin bu öfke nereye kadar

şakası yok ölümün oyun bitti ve öldün
ne kedi canı gerçek ne de tekrar gelmek mümkün
herkesin bir hakkı var bu oyunda
kulluk rolünü hakkıyla kavra
tek idolün belli uy ve kurtul
gerisi boş

önce iyi niyet edin
güzeli yaratılışta gör
iyi huylar edin iyilerden
gör bak o zaman

samimi olanlar yüreğini kaldırsın
öpeyim birer birer ayaklarından