Bir Asi Delikanlı...gönül içine sığamadı bir sevgi aradı tüm limanları sığınmak için gökyüzü karanlık gönüller simsiyah korktu sığındı bir karanlığa oldu kapkara yoldan geçerken bir asi delikanlı takıldı ayağı yerdeki taşa uzandı yere karanlıkta saklı duran kapkaranlık sevgi simsiyah haliyle girdi gönlüne yanlışlıkla ne kadar uğraşsa da bembeyaz olamadı girdiği o kapkara gönüldende çıkamadı gülümsemek isterken gülümseyemedi dalganın sert kayaya vuruşu gibi dalganın o sessiz çığlığı gibi serseri oldu yanlış gönle girmişti sanki elden ne gelir ki gülümsemeye zorlanırken sıktı kendini kıpkırmızı oldu sarardı soldu en sonunda nefessiz kaldı sanki can verdi asi delikanlı günlerdir huzursuzdu bir garipti aradı sebebini bulamadı suratını ekşitti şimdi asiliği ile özgür kaldı sandı iki karanlık bir gönülde olmazdı sevgi anlamıştı emanet bir yerde durmak zordu bakışı umudu söndü şimdi olan oldu son nefeste gülümsemeden öldü sanki bu sevgi asi olan sanki alışmıştı az buçuk sevgi gölgesine şimdi yoktu gönlünde neden bilmez huzursuzdu giderken sevgiden kalan bir damla gözyaşı yüreğinin köşesine sımsıcak damlamıştı yok, ediyordu sevgisizliği parça parça bir parça huzur duydu derinden bir oh çekti bu ne güzellik Allah’ım dedi yaşadığım neydi meğer ben ne asi bir kulmuşum yaşadığım tam trajedi imiş huzur var iken huzursuz yaşamışım anladı döndü gönlüne attı içinde sevgisizliği eskisini dönek sevgisizlik yuvarlandı düştü karanlık dehlize nezaket tebessümsüzlük başına dert almış yalnız kalmıştı bağırsa da sesi duyan olmazdı karanlık dehlize döküldü bir ton moloz altında kaldı asi delikanlı son bir hamle ile döndü son bir hamle ile sevgiye yaptı suni teneffüs ani bir sıçramayla şevk ile kalktı musallada sevgi sihirli sevgi şarkısı hala kalbinde atıyordu gülüyordu kahkahasız neşeyle gülücükle alnında damla damla gülüşü akıyordu yıkandı bu gülüşle asinin gönlü gülümsüyordu musallada kucağına aldı asi olmayan artık o delikanlı hayatın sonsuz ufuklarına yürüdüler iç içe gülümsemeyle gezdiler tüm sokakları o gülümsemeyle dağıttılar bolca sevgi gülücük aldılar onlarda bolca öpücük Mehmet Aluç-Kul Mehmet |