ÖMRÜMNamelerim gitmez yara Haberlerin geldi kara Bir güzelin ardı sıra Düşüp gitti ömrüm benim Gözüm kaldı hepten yola Yaram açık vermez mola Hoyratlarla poyrazlarla Esip geçti ömrüm benim Bilemedim düştüm derde Ahüzarım kaldı sende Boz bulanıp coşan selde Akıp gitti ömrüm benim Gurbet elde kaldım darda Hasret kaldım tümden yurda Gâh orada gâh şurada Yitip gitti ömrüm benim İrfaniyem gurbet bitmez Hangi kul var çile çekmez Hayat yitse dostluk yitmez Veda etti ömrüm benim |
Geçip gitti ömrüm benim
Bir kuş misali kanatlı
Geçip gitti ömrüm benim
Yüreğinin sesi daim olsun