KAYBOLAN PERÇEM
Ey yar,dile benden ,
Ne dilersen. İste canımı vereyim, istersen kendimi. Ama benim gönlümden geçen Ebedi bir yadigar olmalı Ömrün boyunca,yanında taşımalı, Onu okşamalısın, senin vuslatın olmalı. Çünkü aşkım, Ben onun her telindeyim. Saçının en güzelinden bir bukle sunar aşıkına Durmuştur zaman, Durmuştun an, Aşık öpmüştür bu saçları , O an, Der ki sevgiliye, Ben böyle hediye almadım Bu güne kadar Yanımda bu altın saçlar, Kalbimde yeşil gözler Tatlı bir anı olarak kalacaklar El ele gezerken,bir gölün kenarında Aşık derki sevgiliye Gel sonsuzluğa verelim bir hediye, Verelim bu göle aşkımızın payesini Görsün kuşlar,ağaçlar,yapraklar,balıklar Yarin incisini. El ele atarlar suya Saçların en güzelini, En sarısını Ama ne olduysa o an Sevgiliye düşer bir buhran. O saçlar gölde mi olmalıydı, Yoksa aşıkın gözlerine mi dolmalıydı. Aşık elleri elinde olan sevgiliye derki; Ey can, Ey yar Gördüğün göl Benim gözyaşlarımdır Ben o saçları Kendi içime attım Onlar şimdi derunumdadır Ancak, benimle birlikte toprak Olacaklardır |