Ey yar,dile benden ,
Ne dilersen.
İste canımı vereyim,
istersen kendimi.
Ama benim gönlümden geçen
Ebedi bir yadigar olmalı
Ömrün boyunca,yanında taşımalı,
Onu okşamalısın,
senin vuslatın olmalı.
Çünkü aşkım,
Ben onun her telindeyim.
Saçının en güzelinden bir bukle sunar aşıkına
Durmuştur zaman,
Durmuştun an,
Aşık öpmüştür bu saçları ,
O an,
Der ki sevgiliye,
Ben böyle hediye almadım
Bu güne kadar
Yanımda bu altın saçlar,
Kalbimde yeşil gözler
Tatlı bir anı olarak kalacaklar
El ele gezerken,bir gölün kenarında
Aşık derki sevgiliye
Gel sonsuzluğa verelim bir hediye,
Verelim bu göle aşkımızın payesini
Görsün kuşlar,ağaçlar,yapraklar,balıklar
Yarin incisini.
El ele atarlar suya
Saçların en güzelini,
En sarısını
Ama ne olduysa o an
Sevgiliye düşer bir buhran.
O saçlar gölde mi olmalıydı,
Yoksa aşıkın gözlerine mi dolmalıydı.
Aşık elleri elinde olan sevgiliye derki;
Ey can,
Ey yar
Gördüğün göl
Benim gözyaşlarımdır
Ben o saçları
Kendi içime attım
Onlar şimdi derunumdadır
Ancak, benimle birlikte toprak
Olacaklardır