Sıhıye, köprüsü can damarıdır Ankara’nın
Onlarca yıl baş üstünde taşımıştır
İnsanları, ekmeği ve emeği.
Ve emekçiler burda direnmiştir
Deli Dumrullara,
Avanta kazanmak için değil
Ekmeklerini ve emeklerini korumak için.

Ayaklarının altında,nazlıca uzanır
İpekçi Parkı.
Gün batımında.
Güneşle vedalaşırken güvercinlerin
son umuda banar, havuzda kanatları.

İki el uzanır gökyüzüne
İki nasırlı el,iki kocaman el,
Emekle,gökyüzü birleşir
Emek ter, gökyüzü ise emek rengindedir.
İpekçi Parkı’ nda.
İşçi ellerinin tam arkasında
İş ve İşçi Bulma Kurumu bulunmaktadır
İnadına.

İnsanlar,bizim insanlarımız,
şimdi mücadelesindedir ekmeklerinin.
Deli Dumrullar ve coniler
pastalarını büyütmek için
göz dikmişlerdir,
Emekçinin kuru ekmeğine.

Karakışta Mehmet’in
İri ve nasırlı elleri
Ay yıldızlı bayrağı taşımaktadır
Buz tutmuş suda.
İnsan olmanın onuru,
baba olmanın gururu
taşmaktadır havuzda
ve Ayşe bacı emeğini aramaktadır
şimdi parmakları tütün yerine
acıyı sarmaktadır
İpekçi vardiyasında.

Saldırma vaktidir şimdi
Demokrasi adına,insana
Çalınmalıdır emek,
çalınmalıdır onur,
şimdi çalma vaktidir
şimdi çalınmazsa,
yarın ne olur,kim bilir !

Ve İpekçi Parkın’da,
çalınmıştır insanların emekleri.
Ama onurları emekçilerin,
dimdik ayaktadır,
sevgi dolu yürekleri
ne çare yarına taşınan ümitleri.

Emek ter, gökyüzü ise emek rengindedir.
İpekçi Parkı’nda.
İşçi ellerinin tam arkasında
İş ve İşçi Bulma Kurumu bulunmaktadır
İnadına.

[