1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1535
Okunma
Hani poyraz yakar seni zalımca
Çöker omzun öyle yalnız kalınca
Birden umut kaplar nefes alınca
Ben o nefesleri kardeş bilmişim
Hayat öylesine uzunca bir yol
Çakılı dikeni sayısız çok bol
Düştüm derken sarılır bir kol
Ben o can kollara yarim demişim
Zemheride dallar yalnız kalacak
Tarladaki karlar kökü bulacak
Baharda cümlesi tek tek açacak
Ben tomurcuklara evlat demişim
Ninnisi kalbimde halâ annemin
Deryadır sevgisi rahmet alemin
Kayıpsın içinde öyle ki derin
Ben okyanuslara ana demişim
Güneşi yıldızı içinde gezer
İrfani hayrandır onu seyreder
Açınca mavisi hiç kalmaz keder
Ben tüm gökyüzüne baba demişim
Cevap Yaz