Uç" kırık bir söz sallanır aklımın ucunda " kayıp bir gülüşün alçısıydı gözlerime değen beyaz sakalı çatallı sesi doluyordu yarım gamzelerime ateşi alınmış bir dalganın ayakları çıkıyordu boşa mavisi akmış kıyıları batmış bir halde çakıl taşlarından etekleri yosun bağlamış boş yere topuk sesleri boyanmış adımların nefesine kaçar gün az ötede biraz önceye çıkar yol ve son bir şarkı dökülür yabancı dudaklardan acısı melodi olurken yeniden dikilir sökülen izler artık 09/11/2015 15;05 eMİNeYZAMAN |
Şiirinizi beğendim. Sevdim.
Kutlarım...
........................... Saygı ve selamlar...