BU YÜZDEN HÜZÜNLÜYÜMGecenin kalbinde hançerdir hasret Can çekişen karanlık. Yapmıştır yapacağını bir yanımıza Buzdan bir yalnızlık. Gece; Yıkılmaz duvarlar örmekte içimize.. Yaman bir kavgadır yaşamak adına Ölümcül savaş.. Ve bitmez sanılan bir gece Yavaş yavaş can çekiştirmektedir Çoban yıldızının ışıklarında. Işık; Geceye sıkılan bir yağlı kurşun. Önce tepelerde ölür karanlık. Derlerki, Geceye hançeri ilk vuran Bir çilli horozdur. Sonra, Kuşlar gagalarıyla Karanlığın canını alır... Derler ki; Güneş sancılarla doğarmış. Güllerdeki çiğler, Topraktaki buhar ondanmış. Her sabah karanlık, Her akşam gün ölürmüş. Ben her akşam bir hançer görürüm. Her sabah kurşun sesiyle uyanırım Bilirim gün doğar, Bilirim karanlık ölür. Bu yüzden hüzünlüyüm biraz... Sabah akşam hep ayni şeyleri yaşarım... |
Aslında sizin bir şiirinizi iyice inceleyip birazda iğneli taraflarından
eleştiri yapmak boynumun borcu .
Bu şiire acı laf edip de şu güzel sayfayı kirletmeyeyim dedim.
TEBRİKLERİMLE KALINIZ.