matmazel hanım
hanım hanımcık bir profil
seni okuyordum çayımda yine limon bir parça alır götürür biraz yabancı kalırım matmazelin kapısında Keman çalar bir ağaç dinler usulca yağmur kelebekleri kovalar ikinci sigaramı içiyorum pencere kenarında matmazelin elinde bir kitap Dikenli bir ufuk yırtıyor lekesini çeşit çeşit entariler jakuzilerde uyanmış güneş sabah sonesini okur matmazel hanım seni görür köşeye doğru yürüyorum tanıksız bir is oluyorum kenarında bir his uyanıyor. kendim olamıyorum bir türlü içimde derin bir nefes Matmazel hanım kapıda bir gökkuşağı Monteigne’den bir mısra yürür gider ve ben uzanıyorum gökyüzüne tarlada bir ince tını karartılmamış torbasında bir türkü belirir Kabaca bakar yeşil gözlerine Matmazel hanım durur gölgesinde yollarda saati düşürür kısrak ufuklarda donmuşken bir buluta el sallar henüz çay almadım bir daha Matmazelin odasında bir örtü seni gizler bir mum gibi 4/11/2015 Iğdır |