İNSAN SEVDİĞİNİ BIRAKIR MI?
İnsan hiç gözünü özler mi
Özlemenin ismine söver mi Kahır da neymiş arkadaş Kahır etmeye de kahreder mi Yahu İnsan hiç ruhunu özler mi Özlüyor işte Şimdilerde Bir kaçak bakışın hayali yerleşti Gitsin istemiyorum bir an bile Uzakmış şehirler Kimin umurunda Kimse anlamaz elbet Böyle sevdayı Bekleyen de yok anlamalarını Özlüyorum işte onu Tarifi olmayan hallerde Telaffuzu olmayan dillerde Tesellisi yine gözlerde O olmak nasıldır bilmezsiniz Aynada görmek her bakışta Öyle ki Görünüyor işte Baktığın her yerde Aslında Kuşları da yazmak geliyor içimden Gökyüzünü de Denizi de Toprağı da Ne yapacağını Bilemiyor işte insan Aşık olduğunda Hem Özlemek koymuyor be Adam gibi sevdiğinde Şöyle dürüstçe sevmek işte Ölürce Yaşamın onda olduğunu bilirce Kendi kanına küserce işte be Yaramaz ki O yoksa kanında hiç bir şeye Nefes almak şöyle dursun Zaman O da dursun isterse Hem insan hiç zamana küser mi Küsmüş olsa bile Zaman ondan gider mi hiç Karışığım arkadaş Okuma şiiri Bırak beni içimdekiyle Ben o dedim diye Üçüncü kişi de zannetme O işte Esas kızı o bizim hikayemizin İnsan hiç Esas kızı sevmez mi Özlemez mi Özlüyorum işte be Suya hasret kalmak ta neymiş Yağmura sitemim var dilimde Bir benzeteyim dedim de Yetmiyor o bile işte Varsın yağmasın artık Kurusun toprak Çatlasın gökyüzü Dökülsün dualar da gerisin geriye Hey sevgili Madem ki tutamıyorum şimdi ellerini Bir daha yapmalıyım demek ki Rabbime bir niyaz Bir dua etmeliyim ki Tam olsun hikayemiz Eksik kalmasın Mecnunun Leyla’ya da özlemi Ferhat’ın Şirin’e hasreti Yada bırakalım eskileri Şimdi diyorum şimdi Biz varız bu dönemin ibreti Yahu İnsan hiç melekleri kıskandırır mı Nur’ları döküldü bildiğin Ağlayan melek mi olur hiç Ağladılar işte sevdiğim Elimde bir fotoğraf Gözüm gözünde Doluştular odama İnsan hiç korkmaz mı Korkmadım sevdiğim Bakmadım bile yüzlerine Ayırmadan gözlerimi Diktim o kurban olduğum gözlerine İnsan hiç etkilenmez mi Hiç sevgilim Hiç hemde Kulak asmadım sözlerine Seni konuştular sadece Kıskandılar sevdiğim Kıskandılar işte İnsan hiç sevgisiz yaşar mı Sen ki sevginin tecellisi Sen ki nuruna gark olduğum Bir damla yaşına ölürüm İnsan hiç bir damla ile taşar mı Taştım sevdiğim Öyle ki Tüm alemleri aştım Sana göre ben Aşk’tım Sen İnanma sakın Aşk’a Benim sende yerim daha başka Ben ki Senin için gelmişim bu dünya’ya Gerekirse uğrunda Dünyayı da yakıp Mutlu ederim seni Ama korkma sen olur mu Çünkü Gitmem seni ardımda bırakıp Öyle ya sevgili İnsan hiç sevdiğini bırakır mı.!! Ferit Özmen |
Her zaman ki gibi harika bir Ferit Özmen şiiri... Selam ve saygılarımla..