SENİNDİR
Aşk ile yakılmışım, sen’li ağıtta
Tutuştu yandı işte, kalem kağıtta Bıraktığın bu külü, lütfen dağıtta Okumasın kimseler, cümlem senindir Sorma bana sevdiğim, ağlatan kimdir Ne sitemdir ettiğim, ne sana kindir Gözümdeki perdeyi, giderken indir Görmesin başka gözler, onlar senindir Nasıl bir yara açtın, şair dilime Sensiz tek hece çıkmaz, düşmez elime Bırakma sevdamızı, gönül telime Titrerken üşüttüğü, suret senindir Yokluğun cehennemdir, yakmaz sıcağı Senden sonra şeytanın, kırık bacağı Melekler imrense de, söner ocağı Ben hakkımı devrettim, cennet senindir Nefsim iblisten beter, soğukta terler Güneşle ısınmaz ki, geçtiğim yerler Bakma sen dost ağzına, kötü de derler Oysa edebim sağdır, ruhum senindir Bir iftira nelere, kâdirmiş meğer Aşka biraz inancın, olsaydı eğer Yaşatırdı beni de, verdiğin değer Cansız kalıp yattığım, toprak senindir İsmin sanki kaderin, özlü tanımı Seçilmiş bir hançerdi, döktü kanımı Teslim oldum aşkına, verdim canımı Dönsen dirilir belki, karar senindir Vicdanın tutar bir gün, canını yakar Kıyamam, hemen beni gönlünden çıkar Kim demiş ki sevdiğim, şairler bıkar İşte bu son yazdığım, şiir senindir Aldığım her nefeste, zikrim senindir Ferit Özmen |
Kalemin susmasın
_______________________Selamlar