BİR BALIKÇININ OLTASI
Bir balıkçının oltasına takılır umutlarım
Sakladığım gökyüzünden yansıdığı kadar Çektikçe söner kendiliğinden Bir yakamoz misalidir nefes alışları Ne ay ister ışıltısına bahane olarak Ne güneş Ne de gün Çünkü Mavilikler içinde Toz pembedir bugün Tozu Keser nefesini balıkçının Hayranlığını gizleyemez kamarasına Korkar Sakınır belki Su alır da ıslanır diye sintinesinden Bir balıkçının Oltasına takılır umutlarım Unutur balığı Aklına getirdiğim için kaçar huzuru Umutsuz yaşardı önceleri Yanar Denizin ortasında geçmiş günlerine Yakınır uzak kalmışlığına sevdiğine Asılmak gelir içinden küreklerine Alamaz umutlarımdan gözlerini Belki de kasıtlı olarak almaz Kim bilir ki Belki de gücü kuvveti kalmaz Dalmaz bir daha derinlere Dalmaz gözleri de uzaklara Yemez bundan böyle denizde vurgunu Hani Takıldı ya umutlarım bir kere oltasına Bir virgül koyuverir Hayatının tam ortasına Geçmişi Kalır geçtiği suların yorgunu Sırtındaki eğrilik Tıpkı sandalın omurgasına benzer Yüzündeki çizgiler Göz kenarlarındaki kaz ayakları Umutlarım gibi Masmavi olan rengin altını çizer Ellerinin nasırı acıtmaz Çatlaklarından çektiği sızı kadar Yükselir hava Sonra martı sesleri gelir Bir yunus görünür aniden O gelince değişir denizin tabiatı Çünkü Yunus kaçırır balıkları Yunus güzelliği kadar Balıkçıya da zarar Umutlarım oltasından sarkar Bodoslamasına doğru döner yüzünü Güneş yanığı tenine bir serinlik arar Güneş denizi ısıttığı kadar Tenine de zarar Zararlar içinde Umutlarım umudu olur Kaldırır başını benim gibi yukarı Beyaz bulutlar arasından maviliğe dalar İşte O mavinin içinde Saklıydı umutlarım Hepsi düştüyse bile suya Beddua etmedim ben hiç Ama samimidir duygularım Tertemizdir umutlarım Kimse onları oltası ile çekemez Ve şaşırıp alsa sandalına O balıkçı Bir daha iskeleye dönemez Bir balıkçının oltasına takılır umutlarım Çekse kayıp Çekmese ayıp Biliyor musun sevgilim Hiç beddua etmedim ben Bütün Umutlarım da hep sana dair Ve Bir dua’nın kabulüsün sen Tecellisinde Ben Aşk’tan beslenen bir şair Sen’se Hiç bitmeyen bir şiir Ferit Özmen |
Kalemin susmasın
______________________________________Saygılar Selamlar