öyle üşümüşsündürbazen kalbine yenik düşersin, üşümektir bu, ölmektir, ve susarsın, acıya, öfkeye yenik düşer gibi, sanki bin asırdır acı sende yaşıyordur, sen acıya kanarsın, canın sana üşür. sonra bir çocuk gülümsemesi içini ısıtır. güneşin batışına her zaman tanık olursun da, doğuşuna hiç tanık olmazsın. öyle üşürsün işte. oysa sevdadan bir ülke kurmak istemişsindir kendine, gök kuşağının tüm renklerine boyamak istemişsindir ellerini, ve kendine bir pencere açmışsındır, ama pencerenin karşı tarafı karanlıktır. öyle karanlıkta kalmışsındır iştr, öyle üşümüşsündür. ibrahim dalkılıç |
Saygılar