GELİNCİK
Ah Gelincik!
Düşündünmü hiç Yüksekler beyaza nasıl tutar Nasıl durur bir dağın yamacına soğuk Bir yaprak ne hisseder dokundukça rüzgar Düşünki bir küçük kaya parçası Üzerinde bir avuç kar Aşkla birbirini nasıl tutar Düşünki Bir ağacın toprağa sarılışında ne var. Peki neden? Bir dağ başında bu ıssız dokunuş Bu bitmez sevi Bu sessiz temaşa Sebebini bilirmisin Gelincik Ben bilirim neden Aşktan Sevdadan Özlemden. Oysa sen susuyorsun şimdi Çocuksuz kalmış salıncak misali yoksul Penceremdeki yağmur kadar çaresiz Bakışların bir darağacı gibi hüzünlü Ve sessiz. Susma Gelincik Susma! Sendeki bu susmalar Akşamdan sabaha Bir bilsen beni nasıl yaralar Öyle ürkerimki sessizliğinden Sanırımki her susmanın arkasında bensizlik var. Aydın YÜKSEL-ANKARA 16.10.2015-Cuma-02.30 |