SAMAN ÇÖPÜ
Zaman içimde akıp giden bir nehir
Sen kıyılarımdan gülümseyen nazlı çiçek Bir o kayaya, Bir bu kayaya çarpan ben Su üstünde başı boş saman çöpü. Eğilsen ıslanmak var sana Kopsan ölüm Bense rotasız Senden sonrası olmayan Senden sonrası ölü Önünden akıp giden saman çöpü. Sulara esirim, Sularda akan; Sen güzel Sen kıyılarımda durağan. Yaşamak denen şey Seni bana bir görümlüktü Bir geçimlikti yanından Zamandan payıma düşen İşte o küçük an. Uzatsaydın ellerini Takılıp kalırdım parmaklarına Belki köpük birikintisi bir aşk Belki çalı yığını bir hayat Biriktiği kadar gönlümüze Sen ve ben Yeterdik ikimize. Hangi nehir ters akar ki dönüşüm olsun şimdi Artık ben ölü Önünden geçip gitmiş saman çöpü. Aydın YÜKSEL-ANKARA 4 Ağustos 2015- 10.30 |