DİRİLİŞDüşer Eylül yapraklarından, ömrün mavi transına, bir damla kan... Çizgilerle yolumun, çıkacağı yere, sorgu evlerine İstanbul’un... Yere düşen bir damla kanda doldu gözlerime intihar yüklü bulutlar gölgemin bile kaybolduğu hücre duvarında çoğaldı dudaklarımda bildiğim dualar... Yaşamak; ateş üzerinde plastik eşya. Sığmıyor rüyalardan kopup gelen zamana, ne varsa kusmak geliyor içimden, yıldızları bıçaklanmış o ana... Şimdi içimin ağıtlarına dokunma ey katil rüzgâr! senin sonbarına inat, binlerce bahar takacağım saçlarıma, çocuksu düşler çalıp uykularımdan, tıkayacağım nefesini, tilkiler büyütüp çığlıklarımdan... |
yüreğiniz salim, kaleminiz daim olsun.
şiirinizi, şiire harcadığınız emeğinizi,
yazan kalemi ve yazdıran yüreği saygıyla selamlarım.
saygılarımla.