Duman Silüetlerkim yaşar ki yağmurun altında kuraklığa adanmışken canlar ırmaklar vardır coşkunluk diz çöker durgunluğuna küçük küçük ölürler büyük ölümden önce kıyamam ki ellerine küllerimi dökeyim zalimce bir ben miyim ardımda hengame bırakan bir ben miyim yıkık kentlerde ayak izi bulunan duvarların altında kaldı eğri odunlar kırk gün olmadan kapandı perdeleri dergahın kırk yıl dillerde tövbe artığı gül yanaklarda uyurken helal nefesler şirazesi kayar firari yıldızların kış çökmüş gözlerin buğusunda demlenir sitem ıslak ıslak uğurlanır geç kalmış merhabalar dağınık mekanlarda kaybolur duman silüetler gün aymadan güneşin sesi gitti gün aymadan gül yüzde dikenler bitti gün aymadan keman kaşlarda bestelendi güftesiz şarkılar yalnızlık, yokluğun pençesinde suya inen ceylan beklemek, hiçliğin büyüttüğü aç biilaç yırtıcı frezya |
Saygı ve sevgilerimle.