Vuslat ToprağıLambaları dilenci, eli mahkum sokağın Su gibi içmiş hüznü, karanlıkta yalnızlar Ateş böceklerine yuva olmuş dudağın Mehtap dinler ah ile, sarhoş olur yıldızlar Yüzünün şavkı düşsün, çekme yar perdeleri Gölgeme dokunsun haz, en saf, en temizinden Tutuşturmuş matemin, an misali her yeri Gözlerin libas biçmiş, ruhuma aşk bezinden Yokluğunun rengiyle, karalanır kainat Güneş dağıtılırken, nerdeydin zamansızım Yaralı kuşlarımı, uçurur kanat kanat Ölümün şafağında geliversen ansızın Ömrüm gözüne bakar, esirgeme nazarı Gönlümün atlasını, deliyor düş kırığı Öldürsün bir çift sözün, elin kazsın mezarı Atıp vuslat toprağı, gömelim ayrılığı frezya 2013 |
saygılar