Telaşı sessizce koyalım sehpanın üzerine
Günlük kaygıların boynuna gül kokulu bir öpücük
Gelecek denilen heyulayı sokup yorganın altına
Dizeleri gözyaşına bulanmış ninniler söyleyelim
Mahçup dudaklarımızla


Çocuklar ölüyor azizim...


Pişmesin bu günde yemeğimiz
Ekmeğe tuz ekelim, yanında haşlama çay
Su da olur soğuğu yüreklerimizi donduran
Çamaşırlarımız kurumasın, yıkanmasın hatta, lekeleri yaşanmışlığın nişanesi
Durduralım zaman denen arsız atı
Tik tak, tik tak, tik tak
Saatlerin asıldığı duvarları çekelim üstümüze
Nefes boğazımı kesiyor nicedir

Çocuklar ölüyor azizim...



Buğday
Pirinç
Soğan yeşerecek bahar gelince toprağımızda
Çiçekler
Papatyalar
Güller ha keza...


Korkarım bu bahar, bu yaz
Çocuklar yeşerecek uzak bir diyarda
Çocuklar bitecek kan kokan topraklardan

Çocuklar gömülüyor azizim
Ağızlarında dünyayı yakacak ah ile...


frezya...