ÖLMESEYDİ DEDEM!!
Ölmek gün batımında pencere kenarında beklerken hasretin içindeyken
Kaş kararırken tül perdeleri kenara sıyır ay görünsün yıldızlar görünsün Gül bahçede salınırken aklım hep karışır Hangi gece hangi akşam üstü gelir ölüm Bilinmez Ölümsüz sevdalar düşlerken de belkide kahrımdan ölürüm.. Belkide gündüzüm başlayacak ölümün geldiği gün Kimbilir yeşilin içi gibi gülecek gözler Ama gitme kal diyemiyeceksin ve belki bende öyle ölümü öldüresim gelecek Seni arkamda bırakıp giderken kavuniçi özlemler Deli bahar çiçekleri dağ dağ hasret yakacak içini Bir yağmur sonrasında hüzünlü satırlarında akşam Güneşin sarı saçları buğday başaklarında dolaşırken En umulmadık anda elimi tutmuş san içmiş sen Zem Zem ı şafak pınarından Hoşgeldin demeyi unutup merhaba demek yüzleşmek sahipsiz sevgilerle çocuklar gibi özgür titriyor Bak bulutlar rüzgarlarda en yalçın kayalar örneği çıplak Kış yaklaşıyor dermansız su yürüyor ağaç köklerine Ne suskun bu hüsran içimdeki deniz nadas gibi uykudan uyanınca Ölürüm yoluna çatlayan tohumun Ekmek aş oldu yüzyıllar boyunca Kırmızı başlıklı kız masalını anlatsaydı bana ölmeseydi hiç yüzünü görmediğim dedem !! Nurten Ak Aygen 03.10.2015 |
Kalemin susmasın
........................Saygılar