Uzun Boyludur AyrılıkHayra yorulmaz bacaya konan baykuş O dost bahçede talan mı var? Bu acı çığlık da neyin nesi Belli ki bir giden bir de kalan var. O bahçe ki dün şenlik düğündü Çocuklara salkım eşsiz gülüşlerin Dostlara nar çiçeği sevgilerin vardı. Emeğin deryalara eş İnsan işlerdi hünerli ellerin. Mehtabın koynunda inlerdi teller Sevda sevda dökülürdü içli nağmeler Temmuz ateştendi, kavurdu gülleri Ah ! O dost bahçede şimdi hazan var. Sen hiç böyle yapmazdın Mızrap dokunmuyor tellere,yüreğin suskun Konuşsana ne olursun Şarkılar öksüz,notalar sancır Udun sırtında ağır bir kambur Bırakarak böyle apansız Nereye gidişin? Şimdi doğsun dursun güneş kendi kendine Gidenlerin nefesi buzdan Isınmayacak bir daha. Anladım ki ömür kısa Uzun boyludur ayrılık. İnsan gider nağmeler kalır boşlukta.Yüreğinin sesiydi nağmeler bu besteyi yapan Atilla KARGÜN’ ü sevgi,minnet ve Rahmetle ve ona ita-fen yazdığım bu şiirle anıyorum. Şu kalbimde mühürlü Gözlerin bende saklı Hem yanar hem kanarım Rengi kırmızı aşkın Gel desem yollar uzak Kıyamam yorulursun Kal desem içim üşür Hadi bir yıldız düşür Hasretler yorgunuyum Sonbahar solgunuyum Hem bulut hem doluyum Gül bana güneş doğsun. Gel desem yollar uzak Kıyamam yorulursun Kal desem içim üşür Hadi bir yıldız düşür. Beste:Atilla Kargün Güfte Süreyya Şişmanlar |
Kaleminize sağlık.
................... Saygı ve selamlar...