Atarken tum ozlemini gonul teriyle yar gonlu uzerinde asigin nefesi Daralir daralirda olesi gelse olmez oyle sıkısır asigin gogus kafesi Yıkılır o an tüm hüzün cam kırıgı gibi un ufak olur erir biter kum gibi Ama unutmamaliydi sevgili, aski daha iyi taryardi asigin gonul kefesi
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ala-i ayn şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ala-i ayn şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.