Bekâr OdamSessizliğin koynunda sarılmışız geceyle Hasretin en büyüğü içimizde bahtiyar İştiyak duvarımda raks ederken neşeyle Yaz günü gözlerime neden yağıyor karlar Kapıda bir çıtırtı pencerede bir gölge Kim kovalıyor beni, kim soruyor künyemi Benim daracık odam canlı girmeyen bölge Madem kimse girmedi kim sıkıyor ensemi Masadaki çaydanlık raftaki isli kazan Benim kadar sefiller benim kadar muzdarip Yan odadaki komşum Diyarbakırlı Hasan Koysan ölçemez mizan ben garibim o garip Yağmur ile rüzgârı dinledim öz sesinden İçtim avuçlarımla korkuyu yudum yudum Sonra bir ninni tuttu memleket nefesinden Uzandım ve annemin kollarında uyudum |