Ne güneşli günler sonsuz Ne aylı geceler sağır sessiz Dinmiyor ki fırtına çağlayan ırmaklar Akşam olunca buz kesiyorlar Derin hüzün hücmünda sonbahar Tavan arasında çivisi çıkmış çerçeve Eskimiş yıpranmış yığınla anılar Çakılır alnımın çatısında gözkapaklarım düşer
Yorgun akşamları karanlık basar Mavinin tılsımı gider güneş batınca Gün ölür gözlelerin küçülür ışıksız odalarda Bahtsız mı bahtiyar mı kuru ağaç kabukları gibi öksüz Gölgesiz kalmış bedeninde ağırlaşır kapanır gözleri Yüreğine düşen yoksul cemreler birbiri ardı sıra gelipte geçer
Bu nedir dilinde acının balı Aç ayı armuta çevirir başını Oynatsada rüzgarın zülüfünü saçını Oynamaz er adam gözünü kaşını
Görüyorum gözlerinde zamansız öldürdükleri umutları yıldızların Unutulmuş gölgelerle beraberce gidenler Karanlık ürkütücü bölücü kapısını açıp kapayıncaya kadar yaşasanda işaret parmağınla ölçülebilir bir arpa boyu yol
Ne zaman ki sözüne sadık insanoğlu Yayan yapıldak kırılgan güz gülleri Avutmaz bir avuç mutluluk İstersen hiç habersiz hiçten bir hiç hepten Sis bastırır dağların yücelerini saklar Duvar diplerini aydınlatır asi şimşekler çakar Yarın ekim sabahında yine baştan başa gölgesiz Yağmurlar baştan aşağı uç böcekleri gibi bulutları dolaşır gönül avlusunda anız tarlaları sürülüp ekilecek yeniden bak yine ekim geldi.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
EKİM GELDİ!! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
EKİM GELDİ!! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yine ekim zaman Ne zaman ki sözüne sadık insanoğlu Yayan yapıldak kırılgan güz gülleri Avutmaz bir avuç mutluluk İstersen hiç habersiz hiçten bir hiç hepten Sis bastırır dağların yücelerini saklar Duvar diplerini aydınlatır asi şimşekler çakar Yarın ekim sabahında yine baştan başa gölgesiz Yağmurlar baştan aşağı uç böcekleri gibi bulutları dolaşır gönül avlusunda anız tarlaları sürülüp ekilecek yeniden bak yine ekim geldi.
Sevgiyi, aşkı ekmek de mümkün olsa diyesim geldi şiiri okuyunca.
Ne zaman ki sözüne sadık insanoğlu Yayan yapıldak kırılgan güz gülleri Avutmaz bir avuç mutluluk İstersen hiç habersiz hiçten bir hiç hepten Sis bastırır dağların yücelerini saklar Duvar diplerini aydınlatır asi şimşekler çakar Yarın ekim sabahında yine baştan başa gölgesiz Yağmurlar baştan aşağı uç böcekleri gibi bulutları dolaşır gönül avlusunda anız tarlaları sürülüp ekilecek yeniden bak yine ekim geldi.
Harikasınız can şairem yüreğine sağlık kutluyorum güzel eserinizi selamlar sevgiler
varlığımızın her zerresinde gizli tüm yaşanmışlık ve hüzün de yeri geldi mi mevsimler eşlik ederken usul usul. yüreğinize sağlık sevgili Nurten hanım. sevgilerimle...
güz mevsiminin gelişi ile meydana gelen değişmeler ve bu değişimlerden etkilenen bir gönülden çok güzel izlenim ve yansımalar. güzeldi şiir ilgiyle okundu tebrik ederim
Güz mevsiminin hüznü ve anılar dizelere ne güzel aktarılmış.
Çok duygulu bir serbest şiir .Beğeniyle okudum ve günümün şiiri olarak seçtim.
Kaleminiz daim olsun.Sevgiler.