Vatan Toprağı Denilen Bu Meydandaİnsanlık mı darağacına dizilmiş Yoksa insanlık mı bitmiş Güzel insanlar ne çabuk gitmiş Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış İnsanlar parça parça parçalanır Müdahale edilmez sadece kınanır Ders verilmeyince her gün kına yakılır Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış Gönül kapısından içeriye girilmez Yapılan zulümler hiç görülmez İnsanlık merhamet der isen bilinmez Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış Sımsıcak güneşli günleri kim üşüttü Nefreti katran çığlığını kim dürttü Merhametin üzerini kim neden örttü Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış Nefretin gölgesinde yıldızlar yorgun Okyanusları aştı nefret okyanuslar durgun Yürekler ki masum ah nasıl yedi vurgun Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış Nefretin sancıyı doğum sancısında Nefreti yok edenler çalışır bir yanda Birlik beraberlik vurgun yemiş aynı zamanda Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış Her gönül sanki musalla taşında Namazını kılanlar yok başında Uyanış dersen yeni başladı son zamanda Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış Kalemler nefret kusar kararmış gözlerin karanlığında Kurşun yarası ölüm kusar nefretin bağlarında Vatan evladı canın verir vatanın toprağında Nefret kin gönül’e nasıl yazılmış Kul Mehmet’im batı hala Çanakkale’nin hazımsızlığında Gecenin tenha semtinde gülen gülücükler kayıp anında Biter nefret birlik beraberlik kardeşlikle aynı zamanda Gönül’e yazılan nefreti sileriz nefret ile gelenleri ezeriz Vatan toprağı denilen bu meydanda Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |