Gömükaç bahar eskittim gözlerinin kışında şimdi buz tutmuş harflerimle çığlığımı yazacak sayfa arıyorum dilim kem sözlerin filizlendiği bahçe neye dokunsa tarumar kime okunsa güz gazeli ne gelişin aklımda ne gidişin ya hep vardı diyor hafızamın çengileri ya hiç yok vur patlasın çal oynasın aklımın sokaklarında köşe kapmaca oynayan hatıralar gecenin kazanında kaynasın uzaktan ezan sesleri geliyor masum çocuklarm dinliyor huşu içinde şeytan kaç takla atıyor dikkati çekmek için saçlarını tarıyor şelale gibi ellerine deniz suyundan damlalar damlatıyor biliyor hınzır ne kadar susuz olduğumu parmak uçlarımda mücrimi ihbar eden tanıklar güller kokmuyor sıcak ekmeklerde genzime kadar yayılan ceset kokuları midemi bulandıran bütün güzellikler intihar ediyor bir yar başında uzaklardan geliyor kazma kürek sesleri masum çocuklarım gömülüyor frezya |
Sevgiler.