Şiirle anlatılamayacak yüce insana hasretimden döküntüler...

Titrek k/alemimin bakma kusuruna
Sevdanın ağırlığını yazamıyor hiçbir kelama
Bakma kusuruna gözlerimin
Islanmayınca sönmüyor ateşi yüreğimin

Gölgeme k/açan güneşin sebebidir adın
Hangi insan lal eder ki böyle sineyi
Aklım çöl kumlarında kayıp
Ve yüreğim Hira da
Cebrail’in sualine kapılmış
Sıktıkça sıkar
Seni sorar
cevap veremez haldeyim

Eğil gökyüzü öp alnımdan
Yetmez mi artık alınsın sadrımdan
Bende ki bu Aşkın Zekatı

Yetmez mi Efendim
Asırlardır sensiz bu dünya
Üflense istiyorum artık sura ard-Arda...
Senin Ümmetin diye çağrılsak yanına
Çok önce ben
Safa tepesine çıksam
Hakkı haykırsam
Fatıma’nın ardın sıra gelsem
Ağlasam yüzün gözün silsem
Ebubekir olsam
Öldüresiye dövülsem
Kalksam seni sorsam

Taif’te taşlansam
Ellerimi açıp sen gibi şu duayı haykırsam
“Eğer bana karşı gazabın yoksa,
Sen benden razıysan,
Çektiğim belâ ve mihnetlere hiç aldırmam”

Bedirde bineğin
Uhud’ta dişin olsam
Hiç yanmasa canın
Sana atılan ok’un önünde
Çolak kalan elim olsa
Sümeyra olsam seni Haykıran
Var olduğunu duyunca şükretsem
Ümmetin açlığını unutturan
Karnındaki taş olsam

Burağın adımlarına bürünsem
Kudüs’e koşsam ağlasam
kardeşin İsa’yı bulsam
Yüzüme bakıp seni müjdelese
Sina çölüne gitsem Musa’yı arasam
Seni anlatsa düşüp bayılsam

Nil’e uğrayıp özlemimi atsam
Durmadan aksa
Ağlamaya bana yol açsa

Kenan diyarlarına
Yakub’a varsam
Gözlerimi versem
Sen diye ağlasam
Kokunu alsam nefessiz kalsam
Mısır da deseler gelsem
Yusuf’um olsan sürsen elini gözlerime
Seni görsem

Hicret deseler Yesribe gelsem
Mescide girip secdelerde seni istesem
Aşere-i Mübeşşere’nin sokağından çıksam
En güzel çiçeklerden toplasam
Ukkaşe desem adıma
Mührünü görünce öpsem, çeksem yüreğime
Değince Tenine can bulsam

Efendim
Toprak değince düğümleniyor boğazım
Toprak dediler oysa efendim
Yeşil ağlıyorum senden sonra hep
Ellerimde kokmuyor hiçbir çiçek
Yetmiyor hiçbir yağmur ıslatmaya kirpiklerimi

Bir sevda esintisi sen tarafından
Hüzne ram çirkinlikten uzak
Aşk derim dava derim
Sözler işlerim güzelliğine, gülüşüne
En çok sana ağlar
En çok seni özlerim
Kitaplardan seni sorar
Adına büyümüş hayatlar ararım
Bir seni bilirim
Birde miras bıraktığın şehadeti…

İşte bunlar hep sensin
Ve Sen ezber ettiğim en güzel şiirsin
Sevgili…