3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
850
Okunma
yağmurludur kirpiklerin
fırtınaya tutulmuşsun lorin
ellerin kınalı
kınalı kuzususun yetim çocukların
ceylanların sığınağısın
senden sonra
kuşlar öksüz kaldı lorin
gök yetim
deniz mavisiz kaldı
yapraklar soldu
yeşermez oldu erik ağaçları
çocuklar sokağa inmez oldu
sokaklar talan
şehir harabe lorin
yavaş yavaş kış geliyor
kar yağar inceden
sokaklar kapanır
kapılar örtülür
pencere önlerinde seyrederiz
içimize yağan kar tanelerini
bir soğuk rüzgar
bir kırık tabure
ve demir parmaklık
soğuk ranza
yetim bir çocuk gibi karşımda
ve ben seninle özgürüm lorin
ibrahim dalkılıç
5.0
100% (3)
Cevap Yaz