Şehitlerimize rahmet diliyorum

Toprağın üstü varsa altıda var ve dünya ebedi değildir değil mi?
Allah herşeye Kadirdir

’Sakın Allah yolunda öldürülenleri ölmüşler sanmayın! Aksine onlar hep hayattadırlar, Rablerinin katında rızıklandırılırlar.’(ALİ İMRAN Suresi 169. ayet)
............

Yüzyıllardır bitmeyen kin ve nefretle;
Süregelen katliamlar mı usandırdı bizi?
Bu nasıl bir rehavet ki her delikten hain çıkıyor?
Ekmeğimizi paylaştıklarımıza da ne oluyor?
Düşmanlığın böylesine ne demeli bilirim de!
Şeytan şeytanlığını yapacak
Ona uyanlar da ondan
Ya biz!
Yani millet
Yani devlet
Nerde Fatih Sultan Mehmet
Ya Kanuni!
Ulu-batlı Hasanlar...


Al kanlara boyandı yiğitlerimiz
Kan ağlıyor vatan; Analar, babalar,
Yetim kalan bebeler, gençler…

Hep aynı tuzaklar, aynı kurgu
Namertler, mertlik bilmez
Sırtından bıçaklar; sözde dostluk adına
Bizi bize kırdırırken ki ‘’biz sandıklarımız da biz mi bilmem!’
Allah’tan korkmaz, insanlık bilmez
Onlar, mazlum kanı içer
Onlar vicdansız, onlar kalleş (affola)
Ya biz!
Biz sağır
Biz dilsiz
Biz kör müyüz?
Hani Ömer (r.a.)
Hani Ali (r.a.)
Ya Hamza (r.a.)
Yani ümmet
Yani biz!

Değil mi ki yüzyıllardır oynanan oyunlar aynı
Ölü toprağı mı serpildi üzerimize ki silkelenemiyoruz?

Uyan ey Ümmeti Muhammed uyan
Zırhını kuşan
Yok, mu duyan
Ses veriyor ötelerden mizanı kuran
Toprağa şehitlik mertebesiyle girenler ölmez...

Ya toprağın altına girmeden ölenler
Ya biz!
…
Bizim küllerimiz bile namerdi bozguna uğratmaya yeter
Değil mi ki bunca uğraşıya rağmen hala ayaktayız
Değil mi ki Allah (c.c.) var
Haydi Bismillah
Ha gayret...