Bir arpa boyu sevinçten Sonra mayalandı acılarımız Kucak kucağa toprak ölülerle sarmaş dolaş Gözkapağını kaldırsın mavi gök Uyansın köyler, uyansın kentler Asılsız bir seferberlik var gönüllerde Göçler kana boyanıyor Siyonist darbelerle Mavi denizlerin adı kötüye çıkıyor
Köylerin dizlerine düşüyor bulutlar Ne köyler eski köy Ne şehirler eski şehir Ne sonbahar eski sonbahar Bak hala yemyeşil yapraklar Duruyor dallarında yapraklar
Yaprak bile düşmüyor dalından Ölüler üstüne silah sıkıyor kahkahalar Avuçlarımda kapattığım fakir mutlulukları Kurşun sıkıyorlar mevsimlerde kafayı sıyırdı
Yüzükoyun uzanmış bulutlar gökyüzüne Buna rağmen güneş yakıyor tepede Muhabbeti duyuluyor terli çocukların Birbirine karışan seslerinin içinde olsaydı Oynasalardı şimdi o kıyıya vuran cesetlerde
Hırsımızdan çatlıyoruz Göklere silah sıkıyoruz veryansın dilimizle Kahbe gölgeler bile avutmuyor bizi Kendi elimizle diktiğimiz yamalıklar Dikiş tutmuyor sökülüyor İler tutar yanı yok Çanak gibi gezdiriyoruz elimizde İçi boş yarım yamalak hayatları Bak bu Eylül ’dede umutlar sarardı
Ay vurur odalara kapsül kapaklı pencerelerden Üstelik kuşlarda göç etmiyor Haberdar belliki Sıcak iklimlere ateş düştüğünü biliyorlar Haber almış olmalılar Alıcı kuşlardan
Şimdi deniz kenarında olsam Sahil resimleri çizerdim size Şimdi oysa, Güneş silindi gönyemizden o sahilde Karanlık gecelerde ölü çocuklar doğurdu denizler
İnsanlar balık olmuş İşini yüzdürüyor Koca koca kentlerden kaçıyorlar İnsanlar kendi yangınlarından kaçıyorlar Barut kokusu geliyor Fabrika bacalarından akşamları Gözünün yaşına bakmıyor Gükyüzünün mavinin Canını okuyor Köylerin Kentlerin şehirlerin Ve asamile olmuş doğal hayat Söyleyin hangi birine yanalım!!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HANGİSİNE YANAYIM!! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
HANGİSİNE YANAYIM!! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İnsanlar balık olmuş İşini yüzdürüyor Koca koca kentlerden kaçıyorlar İnsanlar kendi yangınlarından kaçıyorlar Barut kokusu geliyor Fabrika bacalarından akşamları Gözünün yaşına bakmıyor Gükyüzünün mavinin Canını okuyor Köylerin Kentlerin şehirlerin Ve asamile olmuş doğal hayat Söyleyin hangi birine yanalım!!
Dert bir değil ki hangi birine yanalım şairem Harika şiirinizi ve kaleminizi kutluyorum duyarlı yüreğiniz var olsun selamlar sevgiler
Uyuyanlar kolay kolay uyanmıyorlar..Uyundırmak lazım ölü uykusuna yatanları. Savaşlar silahlar derken insanlık ölüyor.Kutlarım anlamlı şiirinizi saygımla.
Hırsımızdan çatlıyoruz Göklere silah sıkıyoruz veryansın dilimizle Kahbe gölgeler bile avutmuyor bizi Kendi elimizle diktiğimiz yamalıklar Dikiş tutmuyor sökülüyor İler tutar yanı yok Çanak gibi gezdiriyoruz elimizde İçi boş yarım yamalak hayatları Bak bu Eylül ’dede umutlar sarardı...
Aynen öyle Nurten Hanım.Çok anlamlı güzel bir şiirdi okuduğum.Gönlünüze sağlık.
Bu gün insanlık tarihiyle ilgili bir yazı okudum, savaşın gerekçesini anlatıyordu, günümüzde insan, kendi kendini yok etmeye yönelmiştir, umarım bu çirkin süreç uzun sürmez, duyarlı yüreğinizi kutlar, başarılar dilerim, saygılar...
Şiiriniz hak ettiği değeri almış.
Gönülden tebrik ediyor, selamlarımı gönderiyorum.