Unutmuş gözlerim sanki gözlerini.
Bakmıyor sensiz artık.
Ellerin ellerimden ayrıldığı gün.
İçimde bir fırtına sen diye eserken.
Unuttum dediğim yerde kalmışım meğer.
Şimdi susmuş diller.
Gözlerde hüzün ve nem var.
Çırpınırken içimde dalga dalga sensizlik.
Ağustos’ta yağmuru beklemek gibisin.
Ama biliyormusun seni beklemek sensizlikten de zor.
Bazen kalk diyor gönlümün fermanı hadi kalk.
Sonra çabalıyorum sana gelmek için.
Direniyorum ayaklarımdan değil uzak duruşum.
Gönülde kalmış derin yaradan.
Ne yapsam çare yok ne etsem nafile.
Ya gel topla bu kırık parçaları sar sarmala.
Yada bırak kalsın öyle yaralı haliyle.
Unuttum dediğim gözlerini unutamadığımı.
Ellerimden ellerinin kayıp gidişi hala sımsıcak.
Ben sensizlikte bile seni yaşadım.
Mevsimler geldi geçti geçemedim senden.
Avuçlarım semada dudaklarımda dua.
Seni diledim sadece yaradan dan seni.
Hayır diledim sana bana ve bizlere.
Ne içimdeki fırtına yıldırır beni nede bu bekleyişler.
Göğsüme sığdırdım seni.
Gerisi muamma.

Mehmet DEMİR sk.