NİFAK TUZAKLARIKanıyor ülkem İhanetin sarkacında Gidip Geliyor Yazgısı çocuklarımızın Bir rezil tezgâhta Dokunuyor anaların Gözyaşı ipliğinden Gencecik bedenlere Kefenlik bez Ne söylesek az Sözün bittiği yerdir burası Yüreklerde dövülen Kor demir öfkenin Bıçak gibi keskin sancısı İşliyor çekiç İnliyor örs Hırs basıyor sokakları Kaçıncı kez Kalleş ölümler teslim alıyor Şafakları Kanıyor ülkem Kanına banıyor şerefsizler Ekmeğini Salıyorlar uyuz köpeklerini Üstümüze Ve sanıyorlar ki Temel çivilerini söker Kurulan nifak tuzakları Bu, bin yıllık kardeşlik biter Biliyor ülkem Sarıldıkça birbirimize sımsıkı Her defasında Kanayan yaralarını Sarıyor ülkem |