Maveraya Kadar...
...
Sonra dönüp ne diyeceğini bilemiyor insan konuşsan bir türlü sussan el vermiyor lisan ar’darda geliyorlar sözleşmiş gibi dertler birini kovalasan diğeri sobeliyor hemen ne anladığın oluyor nede anlaşıldığın kimi zaman kalbin acıyor hüzün taht kuruyor otağına gidenlerin tütsüsü hala taze hem bir daha görememek ne kadar acı ahretliklerini ...Bıraktığın hiç birşey aynı kalmamış değişmiş alet edavatın yeri nasılda ta uzaklardan toparlarmışsın hepimizi oruç bayram kurban daha bir buruk gittiğindendir içimin prpır eden serçesi kırık kanatlı ne uçmaya mecali var nede tünemeye tellere arzuhalimi ne kadar da döksem ellere yav he he modundalar ...Şimdi olsaydın bir kerecik kuzu deseydin uçardım sevinçten Maveraya kadar... : Yunus Ça |