Elinden Geleni Yap Hayat!
Elinden geleni yap hayat direncimi kır yine
Soğuk havanı geçir üzerime Yıprat tüm bilincinle Tecrübesini yaşat hakimiyetinin Üzüntüsünü kondur hisslerime Geçmişini arat! hiçbir gelecek vaat etme! Yaşama küstür bu yüreği atmaya sevinçle Kör bırak vicdanı, haykırt ölesiye İşle ezikliğini, işe yaramaz ellere Tatlı bir öpücük kondur ağırtsın saçlarımı İnsanlığı göster dudak ısırt, morart yanaklarımı Olmayan şaşaalığı büründür düşlerime Olmayan hazzını yaşat ellere Koy, karanlık tarafında yalnız bırak Koy benliğinle acımadan yerlere ırak Ama bırak bu kadar acıya dayandırsın bu yüreği Bırak ki şartların zorluğuna aldırmasın saf yüceliği Umut serp, sert dipsizliğinde karanlık çocuklarına O zaman yaşanır elbelt zorluğuna Yurdunda dayanır zaman döndürür saatleri hızlıca Dert öylesi de var, böylesi de ne olacakki Acımaz kimse sokak çocuklarına Acımazca der; "Sonuçta umut fakirin ekmeği!" |