Alaca zaman artıklarıgecenin eşiğinde bekledi pusuya yatmış ayrılık ürperdi sözcükler kentin perdeleri çekildi kıskıvrak yakalandı zaman akrep ateş çemberinde kısılırken köşeye nakşetti zehri kendine durdu düş sarkacı damarı ısıran alevdir yürekten sıçrayan yangın yoksul umutlar içimde kuyu yalnızlığı sözlerimi kanattı alaca zaman artıkları kesildi paslı hançerle nefesim düşleri kemirdi esmer hüzün bu yüzden hep bu yüzden geceye dönüktür yüzüm... AA |
paslı hançer gecelerimde
yoktun..
semaveri demledim boztepede..)