Bak Kağıtlar da yandıKalemim yazmıyor can. Sen vurdun kelepçeleri Kağıtları da sorma . Onları da sigaram gibi yandılar yalnızlık ateşinde ve dumanı ciğerlerime senden armağan. Susturdun, sustum. Dilim lal maralım, Aşkın içimde kızıl ateş.. Bırak bir daha yansın. Bir daha yansın sensizliğe Yalnızlık gömleğini yine sen giydirdin. Nefesim daralıyorsa... Boş ver. Toprak olmak. seni düşünerek acıyla yaşamak da güzel. Sana bir şiir yazacaktım ve içinde mutluluklar... Yazamadım. Yazdırmadı sitemlerin. Uzak diyarlardan bir hediye gönderdin adı yalnızlık. Kabul ettim can. Kabul ettim maralım. Sen mutlu ol yeter. Var huzur dediğin ve mutluluk arayışların senin olsun. ben böylede kamilim işte... Mutlu musun? Sen hiç gecenin karanlığına esir düştün mu? sen hiç yalnızlığa mahkum oldun mu? bak ben işte.... Sahi bir şiir yazacaktım sana.. içinde mutluluk ve sevgi den yana duygular.. Yazamadım işte.. Bak kağıtlar yandı yüreğimin ateşinden. Şiir Kamil Üci 21 Haziran 2012, 02:06 |