Damla işte..
Kalbinin kapısında bekleyen benim
Ayaklarını bastığın toprak benim. Gece çökünce sessizlik te yükseliyor dilsiz çığlıklarım. Bazen yüreğim yağmur yüklü bulut gibi.. Bazen gölgen olasım geliyor.. Bazen güneş gibi yüzüne ellerine konan ışık olmak istiyorum.. Ve susuyorum .. Kimsenin bilmediği konuşmadığı kelimeleri kulağına konuşmak istiyorum.. Uyuduğun da göz kapakların gibi örtmek sonra,siyah kipriklerin gibi korumak istiyorum... Ama ömür fırtınası içindeyim. Günler, geceler ve işte o akıp giden zamana kavgam var... Hani diyorum gül yaprağında düşen damla kadar olabilirmiyim... Dedimya sade duru ve saf o damla işte... Şiir Kamil Üci 25/06/2022 |
Duyguları etkili bir biçimde yansıtıyor okuyucuya..bu çok güzel sevda şiiri.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.