Kimse Görmedi
Ben sevdamın ateşinden yandım.. kimse yandığımı görmedi...
Bak kul oldum... Hadi savur rüzgara kulumu.. ben her zerem de seni taşıyorum... Yokluğun ateş oldu yandım,yandım .. kimse görmedi yokluğun beni yaktı.. Hadi savur küllerimi yerin sahibi ve göğün sahibi bilir nasıl yandım.. Ellerim yanarken sandım sen tuttun Ayaklarım yanarken sandım sen senle yürüyorum Ya kalbim kalbim yanarken sandım sen dokundum... Yüreğimde evin evini yakan sen değilsin.. Yok yok sen yakmazsın... Ama yandı.. Şimşekler vurdu gök mavisinden toprak karasına.. Düşerken koca çınarın dalları o zaman gök ağladı sevdamın dağlarına.. Dilsiz duygularım avazınca bağırdı kimse duymadı yandığımı... Mecnun çolündeyim. Hadi Sen savur küllerimi kimse görmesin öldüğümü Şiir kamil Üci |