Yitik kalbimin gözyaslarıyla besledim sana olan sevgimi.. bu yüzden bende satılık hiç bir şey yok.
Bilirim edebi olmayanın dini, dini olmayanın Allah katında yeri olmaz...
Sen askın ateşinde yanmadın ki bilesin yanlızlık nedir? Aşk nedir?
Hergün yağan yağmurlarda yürürken bir değil bin umut sana, ellerim üşüdü, tenim titredi sensizliğe..
Yoktur sana bir sözüm, bilirim sen satarsın umutları, sevdaları...
Bak hayallerimi duygularımı yıldızlara astım. Sesiz gecede bile parlıyor ...
Bilirim kimse bilmez kimsenin derdini ne yaşadığını, nasıl nefes alıp verdiğini...
Hani senin içinde yoktur insani değer yargılarının bir önemi...
Ben aşkın ateşinde yaktım kanatlarımı..
Canım, tenimdir kul olan var savur avuçlarınla bilinmezliklere..
Ben kuyudaki Yusuf, ateşe atılan İbrahim, carmıha gerilen Meryem oğlu İsa degilim ki..
Ben bir yürek ve akıl işçisiyim sadece..
ŞİİR KAMİL ÜCİ