ÇİNGENELER
Çingeneler
Kav gibi yanıyor zaman Aralık bir kapıdan geçiyor Doğurmuş ağaç kovuğuna bir sincap Dolaşıyor gelincik Ve.. Ne huzurlu kim bilir Şu uzun serviler altında yatan yatır Yüz yıllara meydan okuyor Aşıklar Nasıl dokunduysa geçen yüzyıla Uzanmış eski sokak aralarında Cumbası çökmüş viran evler El uzatılsın yenilensin ister Kısmış iki apartman arasına Nasılda ağlayor geçen günlerine Gerdanlarında tılsımlı kolyeleri Yağmur yağmış Bahçesinde incir ağacı Gittikçe gitti zaman Kırlentleri dizilmiş üçlü koltuk Baş köşede Aşkın gözyaşları çiçeği Zaman geçiyor Gönlümün bozkırında Uzat ayaklarını boylu boyunca Yeşil çimene Turluk kurmuş çingeneler Karşı dağın eteklerine Alaycı kuşlar gibi alay eder Teyet geçer hayata Ne güzel Bir başkadır evlenmeleri Rivayete göre kadın Sigaranda boynuma İçkinde boynuma çık Çuvaldan gir koynuma dermiş Ekmekten yana derdi yok Nikahında söz akitmiş Ben bilmem duyduğuma göre Ve.. Ömürlük şen şakrak Gül gibi Militan yürekleri Aklını estiği gibi yaşar Şu çingeneler Ne mutlu insanlar Üstünde başında Kulağının arkasında Kaşında gözünde eteğinde Bi dolu gül tomurcuğu Dudaklarında ağzı yarık incir Ne güzel insanlar Yediden yetmişe Şu çingeneler.. Seviyorum sizin hayata bakan sol yanınızı.. Nurten Ak Aygen 23.06.2015 |