Ne zaman yağmur bulutu görsem;
üzerine binip onunla yol almak isterim,
belki beni gözyaşlarının geldiği diyara götürür diye...

Ne zaman güneş görsem,
saklanırım geceye,
sağnak, sağnak yıldız yağar üzerime...

Yine de üşürüm;
yalnızlığıma sarılır uyurum,
sen diye....

Ve ne zaman yeşil görsem;
kaybolurum derinliğinde,
acı / tatlı buruk bir hatıra gezinir yüreğimde...

Ayak izleri ağır gelir,
dalarım anıların göz bebeğine...

Veda etmek istesem de, çok geçtir artık
tiz bir düdük çınlar kapkara geceye
ellerimiz asılır hiç gelmeyecek sehere
vakit bizi, biz vakti kaybederiz
imkansızlığın eşiğinde....

Yazgıdır, kaderdir, nasiptir adı belki de
bilemem;
benliğim kaybolur sensizliğimde...

Özlerim, özlerim, özlerim gecenin en sancılı yerinde
eksik doğar her yeni gün,
utangaç, özürlü, ezik, gariptir işte
işte öyle.....N.N